‘ZEKER ZONDER’ wordt een voorstelling met pantomime als uitgangspunt.
Elke dag worden in woonkamers denkbeeldige borden spaghetti leeggepeuzeld. Hordes onzichtbare legers van 1000 man worden over sofa’s aangevoerd. Monsters worden verslaan vanonder het bed.
Kinderen spelen elke dag op een pantomimische manier. Want alles kan in dit spel, de grootste langharige mammoet kan in de kamer staan. Maar op een dag houdt dit spelen op.
Ook in theater wordt deze manier van spelen vaak als tenenkrullend ervaren. Bij pantomime denken we aan witgeschilderde gezichten en streepjestruien. Een gedateerde Marcel Marceau die komt binnenwaaien en je net niet doet steigeren… te gestileerd, theatraal in de slechte zin van het woord, een beetje pathetisch. Toch…?
Kan pantomime hedendaags werken? En hoe kan je het inhoudelijk inzetten, kan het vandaag een statement zijn? En kunnen we kinderen dan toch dat zetje geven om te blijven spelen in de onzichtbaarheid?
Wanda Eyckerman en Katrien Pierlet voerden een onderzoek in residentie van LAB Hasselt rond deze vorm, ondersteund door Craig Weston en Arend Pinoy. Ze zochten antwoorden op deze vragen.
En JA!, het wordt hoog tijd dat deze vorm een update krijgt. Dat je alles met niks kan verbeelden, is een ongelofelijk kracht binnen de overvolle wereld van vandaag.
Verwacht je aan een voorstelling zonder decor, spaarzaam in woorden, rijk in beelden. Beelden die er niet zijn, maar die je wel ziet.
Een oproep tot spelen, het vrije spel. De aanmoediging om te blijven kijken naar iets dat er niet is.
Credits
Concept: Katrien Pierlet - Spel: Wanda Eyckerman en Katrien Pierlet - Regie: Peter Seynaeve - Scenebeeld en licht: Wannes Deneer - Kostuums: Nikè Moens - Coproductie: LAB Hasselt, De Studio en Krokusfestival
© yobro10 & Katrien Pierlet
