Op het dak van een huisje in Burkina Faso zit een jonge vrouw. Ze mengt wat water en klei en tekent erop los. Naast haar speelt een andere vrouw op de ngoni, een traditioneel Afrikaans snaarinstrument. Samen reizen ze als het ware terug in de tijd, naar toen hun voorouders nog kinderen waren. Ze reizen zo dicht mogelijk terug naar de wortels van de mensheid en leggen een link met het hier en nu.
De voorstelling combineert moeiteloos het plastische met poëzie, aarde met lied, organische met gevoelig materiaal.
Credits
Een productie van het Théâtre de la Guimbarde. In coproductie met het Europese project Mapping, A map on the aesthetics of performing arts for early years. In samenwerking met de Association Wéléni (Burkina Faso)
Met de steun van de Federatie Wallonië-Brussel.