De Barbier

Twee toneelspelers bouwen voor de ogen van een jong publiek een operaatje op. Een balkonnetje, een serenade, een gravin, een liefdesbrief, een dronken soldaat, een leger; ze zetten alle klassieke operabouwstenen in, in hun zoektocht naar de mooiste muzikale liefde. Ze ontdekken dat achter liefde niet enkel tranen verborgen zitten, maar ook veel gelach. 

De lieflijke Rosina staat onder voogdij van dokter Bartolo. Omdat hij een oogje op haar heeft en stik jaloers is, sluit hij haar op in haar kamer. Graaf Almaviva is echter ook verliefd op Rosina en doet zich voor als arme student om haar voor zich te winnen. Wanneer dit niet werkt, roept hij de hulp in van de barbier en 'manusje van alles' Figaro. Om toegang te krijgen tot het huis van Bartolo vermomt Figaro de graaf in allerhande personages, zoals een dronken soldaat of de priester Don Alonso. De graaf raakt verstrikt in zijn vele vermommingen en ontketent zo een reeks grappige en verwarrende verwikkelingen die hem uiteindelijk samenbrengen met zijn geliefde Rosina. 

De 18e-eeuwse theaterschrijver Pierre de Beaumarchais zou de geschiedenis ingaan met twee meesterlijke intrigekomedies: Le Barbier de Séville (1775) en Le Mariage de Figaro (1778). Het latere toneelstuk zou de basis vormen van W.A. Mozarts beroemd geworden komische opera Le Nozze di Figaro, waarin de gravin Rosina een ongelukkig huwelijk lijdt met graaf Almaviva. De 19e-eeuwse Italiaanse componist G. Rossini liet zich dan weer inspireren door wat eraan voorafging. Met Il barbiere di Siviglia schreef Rossini een van de bekendste opera’s uit de geschiedenis, met onder meer de ‘hit-aria’ Largo al factotum.